យុទ្ធនាការ១៦ថ្ងៃក្នុងការទប់ស្កាត់អំពើហិង្សាលើស្រ្តីភេទ៖ អ្នកស្រី ស ស៊ន
ចេញផ្សាយ ថ្ងៃទី៧ ខែធ្នូ ឆ្នាំ២០១៨
ដើម្បីប្រារព្ធយុទ្ធនាការ១៦ថ្ងៃជាអន្តរជាតិក្នុងការទប់ស្កាត់អំពើហិង្សាលើស្រ្តីភេទ ដែលប្រព្រឹត្តទៅជារៀងរាល់ឆ្នាំចាប់ពីថ្ងៃទី២៥ ខែវិច្ឆិកា រហូតដល់ ថ្ងៃទី១០ ខែធ្នូ សម្ព័ន្ធខ្មែរជំរឿននិងការពារសិទ្ធិមនុស្ស លីកាដូ គឺបានបង្ហាញឯកសារស្ដីពីអ្នកធ្វើយុទ្ធនាការ និងអ្នកការពារសិទ្ធិមនុស្សជាស្រ្តីភេទ ដែលកំពុងប្រឈមនឹងអំពើហិង្សានៅកម្ពុជា។
យ៉ាងតិចណាស់ ប្រជាពលរដ្ឋកម្ពុជាប្រមាណជាកន្លះលាននាក់ បានបាត់បង់ដីធ្លីនិងផ្ទះសំបែង ដោយសារការបណ្ដេញចេញដោយបង្ខំក្នុងរយៈពេល២ទសវត្សរ៍ចុងក្រោយនេះ ហើយស្រ្តីបានដើរតួជាសំខាន់នៅជួរមុខនៃការតវ៉ាដោយអហិង្សាក្នុងការទាមទាររកយុត្តិធម៌និងសំណងសមរម្យ។ ភាពសកម្មរបស់ស្រ្តីទាំងនោះ បានទទួលរងអំពើហិង្សាពីសំណាក់កងរក្សាសន្ដិសុខ ក៏ដូចជាការធ្វើទុក្ខបុកម្នេញតាមផ្លូវតុលាការ និងការឃុំខ្លួនដោយមិនត្រឹមត្រូវជាដើម។
ស្ថិតក្នុងរយៈពេល១៦ថ្ងៃនេះ យើងកំពុងផ្សព្វផ្សាយអត្ថបទអំពីស្រ្តីដែលនៅតែបន្តភាពក្លាហានក្នុងការបញ្ចេញមតិដោយសាមគ្គីភាពជាមួយអ្នកដទៃទៀត ដើម្បីទាមទាររកយុត្តិធម៌ ទោះបីជាមានបញ្ហាប្រឈមច្រើនប៉ុណ្ណាក៏ដោយ។
អ្នកស្រី ស ស៊ន អាយុ ៥៨ឆ្នាំ បានប្រឈមនឹងការធ្វើទុក្ខបុកម្នេញ ការឃាត់ខ្លួន និងការឃុំខ្លួនជាច្រើនដង ដោយសារអ្នកស្រីតែងតែធ្វើការតវ៉ាប្រឆាំងនឹងការបណ្តេញចេញដោយបង្ខំបែបហិង្សា នូវពលរដ្ឋសហគមន៍បុរីកីឡា ក្នុងរាជធានីភ្នំពេញ។ អ្នកស្រីត្រូវបានឃាត់ខ្លួនជាច្រើនលើកអំឡុងពេលតវ៉ាដោយអហិង្សា ដើម្បីគាំទ្រដល់អ្នកការពារសិទ្ធិមនុស្សដែលជាប់ពន្ធនាគារ ជាក់ស្តែងគឺអំឡុងពេលយុទ្ធនាការអហិង្សាថ្ងៃច័ន្ទពណ៌ខ្មៅក្នុងឆ្នាំ២០១៦-២០១៧ និងអំឡុងពេលតវ៉ាស្នើសុំឱ្យមានការដោះលែងសកម្មជនសិទិ្ធមនុស្ស អ្នកស្រី ទេព វន្នី។
រាល់ពេលដែលខ្ញុំតវ៉ា ខ្ញុំបានគិតរួចហើយថា នឹងត្រូវគេចាប់ខ្លួន វាយដំ ឬគំរាមកំហែង។
អ្នកស្រីបានមានប្រសាសន៍ថា៖ “រាល់ពេលដែលខ្ញុំតវ៉ា ខ្ញុំបានគិតរួចហើយថា នឹងត្រូវគេចាប់ខ្លួន វាយដំ ឬគំរាមកំហែង។ ប៉ុន្តែអ្វីដែលខ្ញុំបានធ្វើ គឺដើម្បីផ្ទះរបស់ពួកយើងតែប៉ុណ្ណោះ។ យើងត្រូវតែមានផ្ទះសំបែងសម្រាប់កូនចៅរបស់យើង”។ អ្នកស្រីបានបន្តថា៖ “យើងមិនមានជម្រើសអ្វីផ្សេងល្អជាងនេះទេ។ យើងចាំបាច់ ត្រូវរស់នៅក្បែរកន្លែងការងារ សាលារៀន និងមន្ទីរពេទ្យ”។
ភាពសកម្មនិយមរបស់អ្នកស្រី ស ស៊ន បានចាប់ផ្តើមក្នុងឆ្នាំ២០១១ នៅពេលដែលមានក្រុមហ៊ុនសំណង់មួយដែលមានទំនាក់ទំនងល្អផ្នែកនយោបាយ មិនបានគោរពតាមកិច្ចសន្យាក្នុងការសាងសង់ផ្ទះឱ្យបានគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់ប្រជាពលរដ្ឋរាប់ពាន់គ្រួសារ ជាថ្នូរដែលអ្នកទាំងនោះត្រូវបានបណ្តេញចេញដោយបង្ខំ ដើម្បីធ្វើការអភិវឌ្ឍន៍លំនៅដ្ឋានបែបអាគារខ្ពស់ៗនៅក្នុងតំបន់នោះ។
នៅពេលដែលក្រុមគ្រួសារទាំងនោះមិនព្រមចាកចេញ ក្រុមហ៊ុនបានប្រើប្រាស់កងកម្លាំងសន្តិសុខដែលមានលក្ខណៈហិង្សា ដើម្បីវាយកំទេចផ្ទះសម្បែងរបស់អ្នកទាំងនោះ ដែលបណ្តាលឱ្យមានប្រជាពលរដ្ឋរាប់សិបនាក់បានរងរបួស និងអ្នកតវ៉ាចំនួន៨នាក់ទៀតត្រូវបានចាប់ខ្លួន។ អ្នកស្រី ស ស៊ន និងអ្នកផ្សេងទៀត នៅបន្តតវ៉ា និងរស់នៅជាបណ្តោះអាសន្ន នៅជិតកន្លែងចាក់សម្រាមក្បែរទីតាំងអតីតផ្ទះរបស់អ្នកទាំងនោះ ដែលត្រូវបានវាយបំផ្លាញដោយក្រុមហ៊ុន។
អ្នកស្រីបានមានប្រសាសន៍បន្តថា៖ “យើងត្រូវតែរស់នៅបែកគ្នាពីក្រុមគ្រួសាររបស់យើងដោយសារយើងមិនមានផ្ទះសម្បែងសម្រាប់ស្នាក់នៅជុំគ្នាទេ។ ពួកគេបានឈូសកម្ទេចផ្ទះរបស់យើង។ កូនរបស់យើងត្រូវទៅស្នាក់នៅ (ជាមួយសាច់ញាតិ) តាមខេត្ត ។ កូនរបស់យើងមិនបានទៅរៀនជាទៀងទាត់ឡើយ។ យើងមិនមានប្រាក់ចំណូលទេ។”
ច្រើនឆ្នាំកន្លងមកនេះ ក្រុមគ្រួសារភាគច្រើនត្រូវបានសម្លុត គំរាមកំហែង និងបង្ខិតបង្ខំផ្លាស់ទីលំនៅទៅតំបន់ដែលស្ថិតនៅក្រៅរាជធានី ដែលតំបន់នោះមិនមានអនាម័យគ្រប់គ្រាន់ មិនមានឱកាសការងារ ហើយនៅឆ្ងាយពីសាលារៀន។
ប៉ុន្តែអ្នកស្រីនៅតែមានភាពរឹងមាំ និងឆន្ទៈមុះមុតក្នុងការបន្តទាមទារសំណងសមរម្យសម្រាប់សហគមន៍បុរីកីឡា និងគាំទ្រដល់សហគមន៍ផ្សេងទៀតដែលរងផលប៉ះពាល់ដោយការបណ្តេញចេញដោយបង្ខំ ទោះបីជាអ្វីដែលអ្នកស្រីបានលើកឡើងអំពីការតាមដាន និងការរំលោភបំពានយ៉ាងខ្លាំង ក្រោយការបង្ក្រាបដែលសាធារណមតិយល់ថាជារឿងនយោបាយតាំងពីឆ្នាំ២០១៧ ។
រាល់ពេលដែលសហគមន៍ធ្វើសកម្មភាពសង្គម អាជ្ញាធរតែងតែតាមដាននិងសួរសំណួរមកយើងក្នុងគោលបំណងមិនចង់ឱ្យយើងធ្វើយុទ្ធនាការ។
អ្នកស្រីបានមានប្រសាសន៍ថា៖ “រាល់ពេលដែលសហគមន៍ធ្វើសកម្មភាពសង្គម អាជ្ញាធរតែងតែតាមដាននិងសួរសំណួរមកយើងក្នុងគោលបំណងមិនចង់ឱ្យយើងធ្វើយុទ្ធនាការ។ ប៉ុន្តែខ្ញុំមិនអាចបញ្ឈប់ការទាមទារយុត្តិធម៌ឡើយ ដោយសារខ្ញុំឃើញភាពអយុត្តិធម៌កើតមានគ្រប់ទីកន្លែងក្នុងប្រទេស”។ អ្នកស្រីបានបន្ថែមថា៖ “មនុស្សត្រូវតែជួយគ្នានៅពេលដែលប្រឈមជាមួយនឹងភាពលំបាក។ ខ្ញុំត្រូវបានគេផ្តល់កំលាំងចិត្ត នៅពេលដែលសហគមន៍ផ្សេងទៀតបានជួយខ្ញុំ អំឡុងពេលដែលខ្ញុំប្រឈមនឹងការចាប់ខ្លួន ការបំភិតបំភ័យ និងការគំរាមកំហែង”៕
MP3 format: ស្តាប់សំឡេងជាភាសាខ្មែរ
- ចំណងជើង & មូលបទ
- តុលាការ និង នីតិរដ្ឋ សិទិ្ធបញ្ចេញមតិ និងចូលរួម សិទ្ធិដីធ្លី សិទ្ធិស្ត្រី
