សង្គមស៊ីវិលជាតិនិងអន្តរជាតិ សម្តែងការមិនពេញចិត្តជាខ្លាំងចំពោះការបន្តឃុំខ្លួនអ្នកការពារសិទ្ធិមនុស្ស និងអំពាវនាវឲ្យបញ្ឈប់ជាបន្ទាន់នូវការយាយីតាមផ្លូវតុលាការ និងការប្រើប្រាស់អំពើហិង្សា
ចេញផ្សាយ ថ្ងៃទី៥ ខែមីនា ឆ្នាំ២០១៧; ក្រុមសង្គមស៊ីវិល
យើងខ្ញុំជាអង្គការសង្គមស៊ីវិលជាតិ និងអន្តរជាតិ សូមសម្តែងការមិនពេញចិត្តជាខ្លាំងចំពោះការវាយប្រហារដ៏ឥតអៀនខ្មាស់មកលើអ្នកការពារសិទ្ធិមនុស្សនៅកម្ពុជា ក្នុងរយៈពេលប៉ុន្មានសប្តាហ៍ចុងក្រោយនេះ ដែលទង្វើនេះមើលទៅហាក់ដូចជាយុទ្ធសាស្រ្តដែលបានគិតទុកយ៉ាងច្បាស់លាស់របស់អាជ្ញាធរកម្ពុជា ក្នុងការដាក់ទណ្ឌកម្ម និងរារាំងនូវរាល់ការបញ្ចេញសំឡេងជំទាស់នៅមុនការបោះឆ្នោតឃុំសង្កាត់ និងការបោះឆ្នោតជាតិ ដែលគ្រោងធ្វើឡើងក្នុងខែមិថុនា ឆ្នាំ២០១៧ និងខែកក្កដា ឆ្នាំ២០១៨ នាពេលខាងមុខដ៏ខ្លីនេះ។
យើងខ្ញុំមានការព្រួយបារម្ភចំពោះការកើនឡើងនៃភាពធ្ងន់ធ្ងរនៃការបង្ក្រាបរបស់ រដ្ឋាភិបាលមកលើសេរីភាពមូលដ្ឋាន ដែលអ្នកការពារសិទ្ធិមនុស្សត្រូវបានក្លាយជាគោលដៅនៃការគំរាមកំហែង ការយាយីតាមផ្លូវតុលាការ និងការប្រើប្រាស់អំពើហិង្សា។ អ្នកការពារសិទ្ធិមនុស្សមានតួនាទីយ៉ាងសំខាន់ក្នុងការទាមទារឲ្យអ្នកមានអំណាចមានការទទួលខុសត្រូវ។ ការវាយប្រហារមកលើបុគ្គលដែលធ្វើការលើបញ្ហាសិទ្ធិមនុស្សដោយសន្តិភាព និងត្រឹមត្រូវតាមច្បាប់ គឺជារឿងខុសច្បាប់ មិនអាចទទួលយកបាន និងត្រូវតែបញ្ឈប់។
យើងខ្ញុំមានការព្រួយបារម្ភចំពោះការកើនឡើងនៃភាពធ្ងន់ធ្ងរនៃការបង្ក្រាបរបស់ រដ្ឋាភិបាលមកលើសេរីភាពមូលដ្ឋាន ដែលអ្នកការពារសិទ្ធិមនុស្សត្រូវបានក្លាយជាគោលដៅនៃការគំរាមកំហែង ការយាយីតាមផ្លូវតុលាការ និងការប្រើប្រាស់អំពើហិង្សា
អ្នកការពារសិទ្ធិមនុស្សមានដូចជា លោក នី សុខា លោក យី សុខសាន្ត លោក ណៃ វ៉ង់ដា អ្នកស្រី លឹម មុនី និងលោក នី ចរិយា (ដែលត្រូវបានស្គាល់ថាជា “អ្នកទាំង៥”) បានស្ថិតក្នុងការឃុំខ្លួនតាមអំពើចិត្តចំនួន ៣១១ ថ្ងៃហើយមកទល់ពេលនេះ នៅរាជធានីភ្នំពេញ។ ក្នុងខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០១៦ ក្រុមការងារអង្គការសហប្រជាជាតិទទួលបន្ទុកបញ្ហាការឃុំខ្លួនតាមអំពើចិត្ត(“ក្រុមការងារ អ.ស.ប”) បានសម្រេចថា អ្នកទាំង៥ត្រូវបានគេរើសអើង ដោយសារតែឋានៈពួកគាត់ជាអ្នកការពារសិទ្ធិមនុស្ស ហើយចំណុចនេះ រួមជាមួយនឹងការរំលោភបំពានមកលើសិទ្ធិទទួលបានការជំនុំជម្រះដោយយុត្តិធម៌ បង្ហាញច្បាស់ថាការឃុំខ្លួននេះគឺជាការឃុំខ្លួនតាមអំពើចិត្ត។ ក្រុមការងារ អ.ស.ប ក៏បានអំពាវនាវឲ្យរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជាដោះលែងអ្នកទាំង៥ជាបន្ទាន់ ប៉ុន្តែជាង ៣ ខែមកហើយ អ្នកទាំង៥នៅតែស្ថិតក្នុងពន្ធនាគារ ដោយការស៊ើបអង្កេតក្នុងរឿងក្ដីដែលមានពាក់ព័ន្ធនឹងបទចោទដែលមានចរិតលក្ខណៈនយោបាយនៅតែបន្ត។
នៅថ្ងៃទី២៣ ខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ២០១៧ អ្នកជាប់ពន្ធនាគារ ៤ រូប ក្នុងចំណោមអ្នកទាំង៥ បានបង្ហាញមុខនៅសាលាឧទ្ធរណ៍ ដើម្បីតវ៉ាចំពោះការបន្តឃុំខ្លួនបណ្ដោះអាសន្នលើពួកគាត់។ អស់រយៈពេល ៦ ដងហើយ ដែលការស្នើសុំនៅក្រៅឃុំត្រូវបានតុលាការបដិសេធ។ បន្ថែមពីលើនោះ កាលពីថ្ងៃទី២៧ ខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ២០១៧ អ្នកទាំង៥ បានគ្រោងនឹងបង្ហាញខ្លួននៅតុលាការកំពូល ក្នុងសវនាការជាសាធារណៈ ដើម្បីតវ៉ានឹងសេចក្ដីសម្រេចកាលពីឆ្នាំមុន ដែលបានសម្រេចបន្តការឃុំខ្លួនបណ្ដោះអាសន្នលើពួកគាត់ចំនួន៦ ខែបន្ថែមទៀត។ ទោះជាយ៉ាងនេះក្តី ដីកាកោះបង្គាប់ឲ្យដឹកអ្នកជាប់ឃុំទាំងនោះមកបង្ហាញខ្លួននៅតុលាការ មិនត្រូវបានបញ្ជូនទៅពន្ធនាគារទាំង ៣ ផ្សេងៗគ្នា ដែលអ្នកទាំង៥ ត្រូវបានឃុំខ្លួននោះទេ ជាលទ្ធផលធ្វើឲ្យសវនាការនេះត្រូវបានពន្យារពេល។
កាលពីសប្ដាហ៍មុន សកម្មជនដីធ្លីដែលតវ៉ាអស់រយៈពេលជាយូរមកហើយ និងជាអ្នកការពារសិទ្ធិមនុស្ស អ្នកស្រី ទេព វន្នី ត្រូវបានតុលាការផ្ដន្ទាទោសពីបទប្រើប្រាស់ “អំពើហិង្សាដោយចេតនាមានស្ថានទម្ងន់ទោស” ពាក់ព័ន្ធនឹងបទចោទកើតឡើងតាំងពីឆ្នាំ២០១៣។ ការផ្តន្ទាទោសនេះត្រូវបានធើ្វទៅ បន្ទាប់ពីរយៈពេលជាង ៥ ខែនៃការឃុំខ្លួនបណ្តោះអាសន្នលើអ្នកស្រី ទេព វន្នី ក្រោមបទចោទដែលគ្មានមូលដ្ឋាន ដែលត្រូវបានតុលាការមានចំណាត់ការជាថ្មីភ្លាមៗ ក្រោយមានការចាប់ខ្លួនអ្នកស្រី ក្នុងខែសីហា ឆ្នាំ២០១៦ ខណៈដែលអ្នកស្រីកំពុងតវ៉ាឲ្យមានការដោះលែងអ្នកទាំង៥។ ក្នុងចេតនាបំបិទសំឡេងបុគ្គលដែលហ៊ាននិយាយឥតសំចៃមាត់ និងគ្មានភាពភ័យខ្លាច អ្នកស្រី ទេព វន្នី ត្រូវបានតុលាការផ្តន្ទាទោសឲ្យជាប់ពន្ធនាគារ រយៈពេល ២ ឆ្នាំកន្លះ ក៏ដូចជាការបង់ប្រាក់ពិន័យ និងប្រាក់សងជំងឺចិត្ត ដែលមានចំនួនប្រហែល ២.២៥០ ដុល្លារសហរដ្ឋអាមេរិក។ ក្រុមអ្នកគាំទ្រ អ្នកស្រី ទេព វន្នី ដែលបានប្រមូលផ្ដុំគ្នាដោយសន្តិវិធីនៅខាងក្រៅអគារតុលាការ ក៏ត្រូវបាននគរបាល និងកងកម្លាំងសន្តិសុខបំបែកយ៉ាងហិង្សា ដែលបណ្ដាលឲ្យអ្នកតវ៉ាមួយចំនួនត្រូវបញ្ជូនទៅព្យាបាលនៅមន្ទីរពេទ្យ។ ព្រឹត្តិការណ៍ទាំងនេះកើតឡើងបន្ទាប់ពីមានការផ្តន្ទាទោសលើអ្នកស្រី ទេព វន្នី និងសកម្មជនបីនាក់ទៀត កាលពីខែកញ្ញា ឆ្នាំ២០១៦ ពីបទ “ការប្រឆាំងនឹងរាជការសាធារណៈដោយមានស្ថានទម្ងន់ទោស” ដែលត្រូវបានតុលាការចេញចំណាត់ការឡើងវិញនៅខែសីហា ឆ្នាំ២០១៦ និងបទ “ប្រមាថ រាជការសាធារណៈ” ពាក់ព័ន្ធនឹងការធ្វើបាតុកម្មកាលពីឆ្នាំ២០១១ បើទោះបីជាពុំមានភស្តុតាងគួរឲ្យជឿជាក់ដើម្បីគាំទ្របទចោទទាំងនេះក៏ដោយ។ សាលាឧទ្ធរណ៍បានតម្កល់ទោសជាប់ពន្ធនាគាររយៈពេល ៦ ខែ ប៉ុន្តែនៅមិនទាន់ត្រូវបានអនុវត្តនៅឡើយទេ។
ការវិវឌ្ឍទាំងអស់នេះ បានកើតឡើងក្នុងបរិយាកាសដ៏អាក្រក់សម្រាប់វិស័យសិទ្ធិមនុស្សនៅកម្ពុជា។ គ្រាន់តែខែមុនមួយខែសោះ អ្នកឃ្លាំមើលការរំលោភបំពានសិទ្ធិមនុស្សចំនួន ២ រូប ត្រូវបានតុលាការកោះហៅដើម្បីសាកសួរក្រោមការសង្ស័យថាបានប្រព្រឹត្តល្មើសពីបទ “ហិង្សាដោយចេតនា” អំឡុងពេលបាតុកម្ម ដែលពួកគាត់ផ្ទាល់គឺជាជនរងគ្រោះនៃការវាយដំពីសំណាក់កងកម្លាំងសន្តិសុខ។ អង្គការសិទ្ធិមនុស្សមួយ ក៏រងការគំរាមកំហែងជាសាធារណៈថាអាចប្រឈមនឹងវិធានការផ្នែកច្បាប់ ពាក់ព័ន្ធនឹងការបោះពុម្ពផ្សាយ ស្ដីពីការស្រាវជ្រាវដែលលើកឡើងពីបញ្ហាពលកម្មកុមារ និងការបញ្ចាំខ្លួនដោះបំណុលក្នុងសិប្បកម្មផលិតឥដ្ឋ។ ជាការបន្ថែមលើប្រតិកម្មគួរឲ្យព្រួយបារម្ភលើការតស៊ូមតិយ៉ាងត្រឹមត្រូវ អង្គការចំនួន ៤៨ ត្រូវបានគំរាមកំហែងថាអាចប្រឈមនឹងវិធានការច្បាប់ពីបទ “ដាក់សម្ពាធលើតុលាការ” ដែលជាបទល្មើសមួយដែលហាក់ដូចជាបង្កើតឡើងជាពិសេស សម្រាប់អ្នកដែលរិះគន់រដ្ឋាភិបាល បន្ទាប់ពីអង្គការទាំងនេះបានរិះគន់លើការផ្តន្ទាទោសមកលើសកម្មជនបរិស្ថានចំនួន ៣ នាក់។
បន្ថែមលើនេះទៀត ការចាត់ទុករាល់ការធ្វើបាតុកម្មគ្រប់រូបភាពជា “បដិវត្តពណ៌” ដោយមន្ត្រីជាន់ខ្ពស់សំខាន់ៗរបស់រដ្ឋាភិបាល ហាក់ដូចជាការប៉ុនប៉ងមួយក្នុងការចាត់រាល់ទម្រង់នៃការធ្វើបាតុកម្មដោយសន្តិវិធីជាអំពើខុសច្បាប់ និងជាការផ្ដល់ភាពត្រឹមត្រូវក្នុងការការពារខ្លួនជាមុននូវរាល់ការបង្រ្កាបដោយមិនសមាមាត្រ និងហិង្សាមកលើការធ្វើបាតុកម្ម។ យើងខ្ញុំមានការព្រួយបារម្ភយ៉ាងខ្លាំងថាវោហារសាស្រ្តបែបនេះ អាចបណ្តាលឲ្យស្ថានភាពកាន់តែគ្រោះថ្នាក់ទៅៗសម្រាប់អ្នកការពារសិទ្ធិមនុស្ស និងបុគ្គលគ្រប់រូបដែលអនុវត្តសិទ្ធិសេរីភាពមូលដ្ឋានរបស់ខ្លួនក្នុងការសម្តែងយោបល់ បញ្ចេញមតិ ការប្រមូលផ្តុំដោយសន្តិវិធី និងខាងសមាគមនៅក្នុងអំឡុងរយៈពេលនៃការបោះឆ្នោត។
ការវាយប្រហារមកលើអ្នកការពារសិទ្ធិមនុស្ស គឺជាការរំលោភបំពានលើកាតព្វកិច្ចតាមផ្លូវច្បាប់របស់កម្ពុជាក្រោមច្បាប់សិទ្ធិមនុស្សអន្តរជាតិ។ បន្ថែមលើនេះទៀត សេចក្ដីប្រកាសរបស់អង្គការសហប្រជាជាតិ ស្ដីពីអ្នកការពារសិទ្ធិមនុស្ស បានបញ្ជាក់បន្ថែមយ៉ាងច្បាស់អំពីសិទ្ធិរបស់បុគ្គលគ្រប់រូបដែលត្រូវបានធានាជាលក្ខណៈអន្តរជាតិក្នុងការចូលរួមក្នុងសកម្មភាពទាំងឡាយដោយសន្តិវិធីដើម្បីប្រឆាំងនឹងការរំលោភបំពានសិទ្ធិមនុស្ស និងសេរីភាពមូលដ្ឋាន ក៏ដូចជាតួនាទីរបស់រដ្ឋក្នុងការចាត់វិធានការចាំបាច់នានាដើម្បីការពារបុគ្គលគ្រប់រូបពីអំពើហិង្សា ការគំរាមកំហែង ការសងសឹក ការរើសអើង ការដាក់សម្ពាធ ឬសកម្មភាពតាមអំពើចិត្តណាមួយ ដែលជាផលវិបាកនៃការអនុវត្តសិទ្ធិដែលស្របច្បាប់ទាំងនេះរបស់ពួកគេ។
ក្រុមប្រឹក្សាសិទ្ធិមនុស្សអង្គការសហប្រជាជាតិ កំពុងតែរៀបចំកិច្ចប្រជុំលើកទី ៣៤ នៅក្នុងទីក្រុងហ្សឺណែវ ៖ សហគមន៍អន្តរជាតិ ជាពិសេស ភាគីហត្ថលេខីទាំងអស់នៃកិច្ចព្រមព្រៀងស្តីពីសន្តិភាពទីក្រុងប៉ារីស ដែលបានសន្យាថានឹង “លើកកម្ពស់ និងជំរុញឲ្យមានការគោរព និងប្រតិបត្តិតាមសិទ្ធិមនុស្ស និងសេរីភាពមូលដ្ឋាននៅកម្ពុជា” គប្បីចូលរួមជាមួយយើងខ្ញុំ ដើម្បីសម្តែងការមិនពេញចិត្តជាសាធារណៈជុំវិញការរំលោភបំពានទាំងនេះ និងជំរុញឲ្យអាជ្ញាធរកម្ពុជាអនុលោមតាមច្បាប់អន្តរ ជាតិ។
យើងខ្ញុំ សូមអំពាវនាវឲ្យអាជ្ញាធរកម្ពុជា បញ្ឈប់រាល់ការវាយប្រហារមិនត្រឹមត្រូវមកលើអ្នកការពារសិទ្ធិមនុស្ស និងដោះលែងអ្នកដែលកំពុងជាប់ឃុំទាំងអស់ ដោយសារតែការអនុវត្តសេរីភាពមូលដ្ឋានដោយស្របច្បាប់របស់ពួកគេ។
សេចក្ដីថ្លែងការណ៍រួមនេះចូលរួមគាំទ្រដោយ ៖
១. Afghanistan Journalists Center
២. ក្រុមការងារដើម្បីដោះស្រាយទំនាស់ (ACT)
៣. Article 19
៤. Asia Democracy Network (AND)
៥. Asian Forum for Human Rights and Development (FORUM-ASIA)
៦. Asian Network for Free Elections (ANFREL)
៧. Association of Caribbean Media Workers
៨. Banglar Manabadhikar Suraksha Mancha (MASUM), India
៩. សហគមន៍បឹងកក់
១០. សហគមន៍បឹងត្របែក
១១. សហគមន៍បុរីកីឡា
១២. Bytes For All, Pakistan
១៣. អង្គការអនាគតយុវជនកម្ពុជាអាស៊ាន (CamASEAN)
១៤. សមាគមយុវជនជនជាតិដើមភាគតិចកម្ពុជា (CIYA)
១៥. មជ្ឈមណ្ឌលសិទ្ធិមនុស្សកម្ពុជា (CCHR)
១៦. មជ្ឈមណ្ឌលកម្ពុជា ដើម្បីប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយឯករាជ្យ (CCIM)
១៧. សមាគមអាដហុក ការពារសិទ្ធិមនុស្ស និងអភិវឌ្ឍន៍នៅកម្ពុជា (ADHOC)
១៨. សម្ព័ន្ធខ្មែរជំរឿន និងការពារសិទ្ធិមនុស្ស លីកាដូ (LICADHO)
១៩. Canadian Journalists for Free Expression
២០. Cartoonists Rights Network International
២១. Center for Human Rights and Development (CHRD), Mongolia
២២. Center for Independent Journalism – Romania
២៣. Center for Media Freedom and Responsibility
២៤. Center for Media Studies & Peace Building
២៥. សម្ព័ន្ធសហគមន៍កសិករកម្ពុជា (CCFC)
២៦. មជ្ឈមណ្ឌលអប់រំច្បាប់សម្រាប់សហគមន៍ (CLEC)
២៧. អង្គការសមធម៌កម្ពុជា (EC)
២៨. សហគមន៍បណ្តាញអតីតស្ត្រីបឹងកក់
២៩. Free Media Movement
៣០. Front Line Defenders
៣១. Fundamedios - Andean Foundation for Media Observation and Study
៣២. អង្គការយេនឌ័រ និងអភិវឌ្ឍន៍ដើម្បីកម្ពុជា (GADC)
៣៣. Globe International Center, a Mongolian NGO
៣៤. Human Rights Defenders Alert, India
៣៥. Human Rights Network for Journalists – Uganda
៣៦. Human Rights Working Group (HRWG), Indonesia
៣៧. Index on Censorship
៣៨. យុវជនជនជាតិដើមភាគតិច ឃុំប្រមេរ ស្រុកត្បែងមានជ័យ ខេត្តព្រះវិហារ
៣៩. សមាគមឥន្ទ្រទេវី (IDA)
៤០. INFORM Human Rights Documentation Centre, Sri Lanka
៤១. INSEC (Informal Sector Service Centre), Nepal
៤២. Institute for Media and Society
៤៣. International Federation for Human Rights (FIDH), in the framework of the Observatory for the Protection of Human Rights Defender
៤៤. International Press Centre
៤៥. Journaliste en danger
៤៦. សហគមន៍ជនជាតិដើមភាគតិចកួយឃុំប្រមេរ ខេត្តព្រះវិហារ
៤៧. សហគមន៍ដីធ្លី ភូមិ១ សង្កាត់៣ ខេត្តព្រះសីហនុ
៤៨. សហគមន៍ដីធ្លី ភូមិព្រែកជីក ខេត្តកោះកុង
៤៩. សហគមន៍ដីធ្លី ភូមិស្គន់ ខេត្តសៀមរាប
៥០. Law and Society Trust (LST), Sri Lanka
៥១. សហគមន៍ដីធ្លីឡពាង ខេត្តកំពង់ឆ្នាំង
៥២. Maldivian Democracy Network (MDN)
៥៣. Media Institute of Southern Africa
៥៤. Media Watch
៥៥. Mongolia Democracy Network
៥៦. National Union of Somali Journalists
៥៧. Norwegian PEN
៥៨. Odhikar, Bangladesh
៥៩. Pacific Islands News Association
៦០. Pakistan Press Foundation
៦១. Palestinian Center for Development and Media Freedoms - MADA
៦២. Peoples' Vigilance Committee on Human Rights (PVCHR)
៦៣. Philippines Alliance of Human Rights Advocates (PARHA)
៦៤. PILIPINA Legal Resources Center (PLRC)
៦៥. អង្គការពន្លកខ្មែរ (PKS)
៦៦. Programme Against Custodial Torture and Impunity (PACTI), India
៦៧. Progressive Voice, Myanmar
៦៨. សហគមន៍ផ្លូវភ្លើង ទួលសង្កែ A
៦៩. Society for the Protection of the Rights of the Child (SPARC), Pakistan
៧០. សហគមន៍ SOS ព្រលានយន្តហោះអន្តរជាតិភ្នំពេញ
៧១. South East European Network for Professionalization of Media
៧២. South India Cell for Human Rights Education and Monitoring (SICHREM)
៧៣. Southeast Asian Press Alliance
៧៤. Suara Rakyat Malaysia (SUARAM)
៧៥. Task Force Detainees of the Philippines
៧៦. Think Centre, Singapore
៧៧. Vigilance pour la Démocratie et l’État Civique
៧៨. World Organisation Against Torture (OMCT), in the framework of the Observatory for the Protection of Human Rights Defenders
សេចក្តីថ្លែងការណ៍នេះគាំទ្រដោយ៖
១. Afghanistan Journalists Center
២. Alliance for Conflict Transformation (ACT)
៣. ARTICLE 19
៤. Asia Democracy Network (ADN)
៥. Asian Forum for Human Rights and Development (FORUM-ASIA)
៦. Asian Network for Free Elections (ANFREL)
៧. Association of Caribbean Media Workers
៨. Banglar Manabadhikar Suraksha Mancha (MASUM), India
៩. Boeung Kak Community
១០. Boeung Trabek Community
១១. Borei Keila Community
១២. Bytes For All, Pakistan
១៣. CamASEAN
១៤. Cambodia Indigenous Youth Association (CIYA)
១៥. Cambodian Center for Human Rights (CCHR)
១៦. Cambodian Center for Independent Media (CCIM)
១៧. Cambodian Human Rights and Development Association (ADHOC)
១៨. Cambodian League for the Promotion & Defense of Human Rights (LICADHO)
១៩. Canadian Journalists for Free Expression
២០. Cartoonists Rights Network International
២១. Center for Human Rights and Development (CHRD), Mongolia
២២. Center for Independent Journalism - Romania
២៣. Center for Media Freedom and Responsibility
២៤. Center for Media Studies & Peace Building
២៥. Coalition of Cambodian Farmer Community (CCFC)
២៦. Community Legal Education Center (CLEC)
២៧. Equitable Cambodia (EC)
២៨. Former Boeung Kak Women Network Community
២៩. Free Media Movement
៣០. Front Line Defenders
៣១. Fundamedios - Andean Foundation for Media Observation and Study
៣២. Gender and Development for Cambodia (GADC)
៣៣. Globe International Center, Mongolia
៣៤. Human Rights Defenders Alert, India
៣៥. Human Rights Network for Journalists - Uganda
៣៦. Human Rights Working Group (HRWG), Indonesia
៣៧. Index on Censorship
៣៨. Indigenous Youth at Prome Community, Preah Vihear Province
៣៩. Indradevi Association (IDA)
៤០. INFORM Human Rights Documentation Centre, Sri Lanka
៤១. INSEC (Informal Sector Service Centre), Nepal
៤២. Institute for Media and Society
៤៣. International Federation for Human Rights (FIDH), in the framework of the Observatory for the Protection of Human Rights Defenders
៤៤. International Press Centre
៤៥. Journaliste en danger
៤៦. Kuy Ethnic Community, Prame Village, Preah Vihear province
៤៧. Land Community, I Village Preah Sihanouk province
៤៨. Land Community, Prek Chik Village, Koh Kong
៤៩. Land Conflict Community, Skun Village, Siem Reap province
៥០. Law and Society Trust (LST), Sri Lanka
៥១. Lor Peang Community, Kampong Chhnang Province
៥២. Maldivian Democracy Network (MDN)
៥៣. Media Institute of Southern Africa
៥៤. Media Watch
៥៥. Mongolia Democracy Network
៥៦. National Union of Somali Journalists
៥៧. Norwegian PEN
៥៨. Odhikar, Bangladesh
៥៩. Pacific Islands News Association
៦០. Pakistan Press Foundation
៦១. Palestinian Center for Development and Media Freedoms - MADA
៦២. Peoples' Vigilance Committee on Human Rights (PVCHR)
៦៣. Philippines Alliance of Human Rights Advocates (PARHA)
៦៤. PILIPINA Legal Resources Center (PLRC)
៦៥. Ponlok Khmer (PKH)
៦៦. Programme Against Custodial Torture and Impunity (PACTI), India
៦៧. Progressive Voice, Myanmar
៦៨. Railway Station, Tuol Sangkae A Community
៦៩. Society for the Protection of the Rights of the Child (SPARC), Pakistan
៧០. SOS International Airport Community
៧១. South East European Network for Professionalization of Media
៧២. South India Cell for Human Rights Education and Monitoring (SICHREM)
៧៣. Southeast Asian Press Alliance
៧៤. Suara Rakyat Malaysia (SUARAM)
៧៥. Task Force Detainees of the Philippines
៧៦. Think Centre, Singapore
៧៧. Vigilance pour la Démocratie et l’État Civique
៧៨. World Organisation Against Torture (OMCT), in the framework of the Observatory for the Protection of Human Rights Defenders
PDF៖ ទាញយកសេចក្តីថ្លែងការណ៍ជាភាសាអង់គ្លេស - ទាញយកសេចក្តីថ្លែងការណ៍ជាភាសាខ្មែរ
MP3៖ ស្តាប់សំឡេងជាភាសាខ្មែរ
- ឯកសារទាក់ទង
- ចំណងជើង & មូលបទ
- តុលាការ និងនីតិរដ្ឋ ការបោះឆ្នោត សិទិ្ធបញ្ចេញមតិ និងចូលរួម
