នៅថ្ងៃទិវាពិភពលោកប្រឆាំងនឹងពលកម្មកុមារ លីកាដូស្នើសុំឱ្យអាជ្ញាធរអនុវត្តច្បាប់ស្ដីអំពីពលកម្មកុមារឱ្យមានប្រសិទ្ធភាព

ចេញផ្សាយ ថ្ងៃទី១២ ខែមិថុនា ឆ្នាំ២០១៩

កុមារលេងល្បែងកំសាន្ត ដើម្បីប្រារព្ធទិវាពិភពលោកប្រឆាំងនឹងពលកម្មកុមារ នៅសិប្បកម្មផលិតឥដ្ឋត្បូងពេជ្រ ស្ថិតក្នុងខេត្តកណ្ដាល ថ្ងៃទី១២ ខែមិថុនា ឆ្នាំ២០១៩។

ថ្ងៃនេះ អង្គការលីកាដូបានចូលរួមប្រារព្ធទិវាពិភពលោកប្រឆាំងនឹងពលកម្មកុមារ ដោយមានរៀបចំសកម្មភាពមួយចំនួននៅក្នុងសិប្បកម្មផលិតឥដ្ឋចំនួនពីររួមមាន សិប្បកម្មផលិតឥដ្ឋ ខេង ហុក ស្ថិតក្នុងស្រុកខ្សាច់កណ្ដាល និងសិប្បកម្មផលិតឥដ្ឋ ត្បូងពេជ្រ ស្ថិតក្នុងស្រុកមុខកំពូល ខេត្តកណ្ដាល។ មនុស្សប្រមាណជា ២០០នាក់ បានចូលរួមប្រារព្ធទិវានេះ ក្នុងនោះមានម្ចាស់សិប្បកម្មផលិតឥដ្ឋ កម្មករ-កម្មការិនី និងកុមារ។ ការប្រារព្ធទិវានេះធ្វើឡើង ដើម្បីចូលរួមលើកកម្ពស់ការយល់ដឹងនៅក្នុងវិស័យសិប្បកម្មផលិតឥដ្ឋ ពាក់ព័ន្ធនឹងបទល្មើសព្រហ្មទណ្ឌ និងផលវិបាកនៃការប្រើប្រាស់ពលកម្មកុមារ និងទាសភាពបំណុល ក៏ដូចជាសារៈសំខាន់នៃសុវត្ថិភាពនៅកន្លែងធ្វើការជាដើម។

ការប្រារព្ធទិវាទាំងពីរទីតាំងខាងលើនេះ ត្រូវបានរៀបចំឡើងដើម្បីធានាថា ម្ចាស់សិប្បកម្មផលិតឥដ្ឋទាំងពីរ និងនយោជិតទាំងអស់ដែលធ្វើការនៅទីនោះ ទទួលបានការយល់ដឹងប្រសើរជាងមុនស្ដីពី ហានិភ័យនៃការប្រើប្រាស់ពលកម្មកុមារ និងទាសភាពបំណុល។ ក្រៅពីនេះ ក៏មានការធ្វើបទបង្ហាញ និងចែកខិត្តប័ណ្ណផ្សព្វផ្សាយ ដល់ម្ចាស់សិប្បកម្ម និងកម្មករ ពាក់ព័ន្ធនឹងបទបញ្ញត្តិមួយចំនួននៅក្នុងច្បាប់ស្ដីពីការងារ និងការប្ដេជ្ញាចិត្តរបស់រាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា ជាមួយនឹងអនុសញ្ញាលេខ ១៨២ របស់អង្គការពលកម្មអន្តរជាតិ ដើម្បីបញ្ឈប់រាល់ទម្រង់អាក្រក់បំផុតនៃពលកម្មកុមារ។

លីកាដូ ជឿជាក់ថា ការចូលរួមរបស់ភាគីពាក់ព័ន្ធទាំងអស់រួមមាន អាជ្ញាធរ ម្ចាស់សិប្បកម្មផលិតឥដ្ឋ កម្មករ-កម្មការិនី និងកូនៗរបស់អ្នកទាំងនោះ គឺជាមធ្យោបាយមួយប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាព ដើម្បីលើកកម្ពស់ការយល់ដឹងស្ដីពី ការបម្រើពលកម្មដើម្បីដោះបំណុល និងកម្មករជាអនីតិជន ដែលត្រូវបានប្រទះឃើញជារឿយៗនៅក្នុងសិប្បកម្មផលិតឥដ្ឋក្នុងប្រទេសកម្ពុជា។ ប៉ុន្តែនេះជារឿងសំខាន់សម្រាប់អាជ្ញាធរកម្ពុជា ដែលមានទំនួលខុសត្រូវក្នុងការអនុវត្តបទបញ្ញត្តិផ្សេងៗដែលមានស្រាប់ ដើម្បីបញ្ឈប់ជាបន្ទាន់នូវពលកម្មកុមារនៅក្នុងសិប្បកម្មផលិតឥដ្ឋ និងធានាថា គ្មានកុមារណាម្នាក់ ត្រូវរងរបួសនៅសិប្បកម្មទាំងនេះបន្តទៀត។

ថ្មីៗនេះ ក្នុងខែមីនា ឆ្នាំ២០១៩ ក្មេងស្រីអាយុ១០ឆ្នាំម្នាក់ ត្រូវបានរងរបួសដាច់ដៃស្ដាំម្ខាងនៅក្នុងសិប្បកម្មផលិតឥដ្ឋ។ ទោះបីជានាងជាអនីតិជន ប៉ុន្តែនាងបានជួយឪពុកម្ដាយដាក់ដីចូលក្នុងម៉ាស៊ីនកាត់ឥដ្ឋ ដែលទទួលបានប្រាក់កម្រៃតាមចំនួនផលិតកម្ម។ ជាទម្លាប់នៃសិប្បកម្មផលិតឥដ្ឋ ដែលមានកម្មករជំពាក់បំណុលម្ចាស់សិប្បកម្មផលិតឥដ្ឋ ប្រាក់កម្រៃបែបនេះ អាចផ្ដល់ជាមធ្យោបាយលើកទឹកចិត្តដល់គ្រួសារ ដើម្បីបង្កើនចំនួនផលិតកម្មដោយឱ្យសមាជិកគ្រួសារចូលរួមជួយធ្វើការ។

ភ្លាមៗបន្ទាប់ពីហេតុការណ៍នេះ ក្រសួងការងារ និងបណ្ដុះបណ្ដាលវិជ្ជាជីវៈ បានសម្រេចផាកពិន័យម្ចាស់សិប្បកម្ម និងបិទដំណើរការរបស់សិប្បកម្ម។ ប៉ុន្តែ គិតត្រឹមថ្ងៃទី៣០ ខែឧសភា ឆ្នាំ២០១៩ លីកាដូ បានសង្កេតឃើញថា សិប្បកម្មផលិតឥដ្ឋមួយនេះគឺនៅដំណើរការនៅឡើយ ទោះបីជាមានចំនួនផលិតកម្មតិចជាងមុនក៏ដោយ។ អាជ្ញាធរអនុវត្តច្បាប់ និងមន្រ្តីពាក់ព័ន្ធមានកាតព្វកិច្ច ដើម្បីចាត់វិធានការឱ្យមានប្រសិទ្ធភាពជាងនេះ ក្នុងការបញ្ឈប់ពលកម្មកុមារ និងទាសភាពបំណុលនៅក្នុងសិប្បកម្មផលិតឥដ្ឋ។

នៅក្នុងរបាយការណ៍ចុះផ្សាយឆ្នាំ២០១៦ ដែលមានចំណងជើងថា ការអភិវឌ្ឍលើទាសភាព “ការបញ្ចាំខ្លួនដោះបំណុលនិងពលកម្មកុមារក្នុងសិប្បកម្មផលិតឥដ្ឋនៅកម្ពុជា” លីកាដូបានឃ្លាំមើលដំណើរការផលិតឥដ្ឋចំនួន១១ ទីតាំងធំៗ នៅភាគខាងជើងរាជធានីភ្នំពេញ ក្នុងនោះមានសិប្បកម្មផលិតឥដ្ឋជាង១០០ និងកម្មកររាប់ពាន់នាក់។ របាយការណ៍នេះបានពណ៌នាលម្អិតពីមធ្យោបាយដែលម្ចាស់សិប្បកម្មជ្រើសរើសកម្មករ ផ្ដល់ប្រាក់បំណុលឱ្យខ្ចី និងកន្លែងស្នាក់នៅដោយដោះដូរគ្នាថា កម្មករនឹងធ្វើការរហូតដល់អ្នកទាំងនោះដោះបំណុលទាំងអស់នោះរួច។ ប្រាក់កម្រៃទាបមានន័យថា កម្មករជារឿយៗតែងតែតស៊ូធ្វើការរកប្រាក់ដើម្បីដោះបំណុល និងស្នើសុំឱ្យកូនៗជួយធ្វើការ ដើម្បីបង្កើនចំនួនផលិតកម្ម និងប្រាក់កម្រៃ។ របាយការណ៍ក៏បានរៀបរាប់ពីករណីចំនួន៣ដែលកុមារត្រូវបានរងគ្រោះដាច់ដៃដោយម៉ាស៊ីនកាត់ឥដ្ឋ ក្នុងនោះមានកុមារម្នាក់បានស្លាប់បាត់បង់ជីវិតដោយសាររបួសធ្ងន់ធ្ងរពេក។

ទោះបីជាមានបទបញ្ញត្តិមួយចំនួន និងការលើកឡើងជាច្រើនឆ្នាំលើបញ្ហានេះ ការរីករាលដាលនៃពលកម្មកុមារនៅក្នុងសិប្បកម្មផលិតឥដ្ឋបានបង្ហាញថា អាជ្ញាធរមិនទាន់បានចាត់វិធានការសមស្របក្នុងការបញ្ឈប់ពលកម្មកុមារ និងទាសភាពបំណុលនៅក្នុងសិប្បកម្មផលិតឥដ្ឋនៅឡើយទេ។ នៅក្នុងរបាយការណ៍ឆ្នាំ២០១៦ លីកាដូបានដាក់ចេញអនុសាសន៍ជាច្រើនជូនទៅរាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា ដើម្បីស្នើសុំឱ្យអនុវត្តឱ្យមានប្រសិទ្ធភាពនូវច្បាប់ស្ដីពី ទាសភាពពលកម្ម និងដើម្បីលុបបំបាត់រាល់ទម្រង់នៃទាសភាពបំណុល។ ធនធាន និងថវិកាគ្រប់គ្រាន់ គួរត្រូវបានផ្ដល់សម្រាប់អាជ្ញាធរ ដើម្បីឃ្លាំមើល និងស៊ើបអង្កេតទៅលើករណីពលកម្មកុមារ និងអនុវត្តឱ្យមានប្រសិទ្ធភាពនូវការដាក់ទោសប្រឆាំងនឹងជនប្រព្រឹត្តបទល្មើស ដូចមានចែងក្នុងច្បាប់ស្ដីពីការងារ និងសេចក្ដីណែនាំផ្សេងៗ។ ដូចគ្នាផងដែរ រាជរដ្ឋាភិបាល និងម្ចាស់សិប្បកម្មគួរមានទំនួលខុសត្រូវ និងគណនេយ្យភាព ចំពោះភាពខ្វះចន្លោះក្នុងការបញ្ឈប់ទម្រង់ណាមួយ ឬទាំងអស់នៃពលកម្មកុមារ។

កាលពីថ្ងៃទី០៥ ខែមិថុនា ឆ្នាំ២០១៩ ក្រសួងការងារបានចេញសេចក្ដីណែនាំដោយមានវិធានការ៥ចំណុចក្នុងការហាមក្មេងចូលទៅក្នុងបរិវេណខ្សែសង្វាក់ផលិតកម្មនៃសិប្បកម្មផលិតឥដ្ឋ។ វិធានការទាំងនេះរួមមាន ការធ្វើស្លាកសញ្ញាហាមឃាត់ ការហាមឃាត់ជាដាច់ខាតនូវការប្រើប្រាស់ទាសភាពបំណុល ការឃ្លាំមើលជាប្រចាំនៃខ្សែសង្វាក់ផលិតកម្ម ការរៀបចំកន្លែងស្នាក់នៅឱ្យឃ្លាតឆ្ងាយពីខ្សែសង្វាក់ផលិតកម្ម និងការហាមឃាត់ជាដាច់ខាតនូវរាល់ទម្រង់នៃការកេងប្រវ័ញ្ចពលកម្មលើកុមារ។

អ្វីដែលសំខាន់ជាងការចេញសេចក្ដីណែនាំទៅទៀតនោះគឺ អាជ្ញាធរគួរតែអនុវត្តវិធានការផ្លូវច្បាប់ឱ្យបានហ្មត់ចត់រួមមាន ការធ្វើអធិការកិច្ចឱ្យបានតឹងរឹង និងទៀងទាត់ ការធ្វើការជាមួយម្ចាស់សិប្បកម្មផលិតឥដ្ឋ និងការអប់រំកម្មករអំពីហានិភ័យ និងបទល្មើសព្រហ្មទណ្ឌនៃពលកម្មកុមារ និងទាសភាពបំណុល។ អនុសាសន៍ទាំងនេះ និងមួយចំនួនទៀត ត្រូវបានរៀបរាប់លម្អិតនៅក្នុងរបាយការណ៍លីកាដូឆ្នាំ២០១៦ហើយ។

ជាថ្មីម្ដងទៀត លីកាដូ សូមស្នើសុំដោយទទូចថា មិនគួរមានពលកម្មកុមារនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា ហើយក្មេងមិនទាន់គ្រប់អាយុ មិនគួរត្រូវបានរងរបួស ឬស្លាប់បាត់បង់ជីវិតនៅកន្លែងធ្វើការក្នុងវិស័យណាមួយនោះទេ។ អាជ្ញាធរកម្ពុជាគួរចាត់វិធានការឱ្យមានប្រសិទ្ធភាព ដើម្បីប្រឆាំងរាល់ទម្រង់នៃការប្រើប្រាស់ពលកម្មកុមារ និងទាសភាពបំណុល។ ប្រសិនបើចំណាត់ការទាំងនេះ មិនត្រូវបានធ្វើឡើងនោះទេ ទម្រង់អាក្រក់នៃទាសភាពសម័យទំនើបនេះនឹងបន្តរីករាលដាលនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា។

សម្រាប់ព័ត៌មានបន្ថែម សូមទាក់ទង៖
▪ លោក អំ សំអាត នាយករងផ្នែកឃ្លាំមើល និងការពារសិទ្ធិមនុស្សនៃអង្គការលីកាដូ, Signal: +85510327770 (ភាសាខ្មែរ)

PDF៖ ទាញយកសេចក្តីថ្លែងការណ៍ជាភាសាអង់គ្លេស - ទាញយកសេចក្តីថ្លែងការណ៍ជាភាសាខ្មែរ
MP3៖ ស្តាប់សំឡេងជាភាសាខ្មែរ

សេចក្តីថ្លែងការណ៍

ទំព័រសំខាន់ៗ