ពេលដែលត្រូវដោះលែងឲ្យនៅក្រៅឃុំ៖ បញ្ឈប់ការឃុំខ្លួនបណ្តោះអាសន្នមិនចាំបាច់
ចេញផ្សាយ ខែតុលា ឆ្នាំ២០១៨
 | ទាញយករបាយការណ៍នេះជាភាសាខ្មែរ (PDF, 1.11 MBs) |
 | ទាញយករបាយការណ៍នេះជាភាសាអង់គ្លេស (PDF, 994.11 KBs) |
ជនជាប់ចោទពីបទល្មើសព្រហ្មទណ្ឌនៅកម្ពុជា ទទួលបាននូវសិទិ្ធសន្មត់ជាមុនថាគ្មានទោស រហូតដល់ពេលរកឃើញថាមានទោស ដោយយោងតាមច្បាប់កម្ពុជា និងអន្តរជាតិ។ សម្រាប់ជនជាប់ចោទភាគច្រើន នេះមានន័យថា ជាការផ្តល់ឱកាស ដល់ពួកគេជៀសវាងពីការឃុំខ្លួនបណ្តោះអាសន្នរង់ចាំសវនាការ តាមរយៈនីតិវិធីដោះលែងជនជាប់ចោទឲ្យនៅក្រៅឃុំបណ្តោះអាសន្ន។
របាយការណ៍សង្ខេបនេះ ដោយផ្អែកលើការងាររបស់អង្គការ លីកាដូ នៅក្នុងការឃ្លាំមើលប្រព័ន្ធពន្ធនាគារ បង្ហាញអំពីលក្ខណៈទូទៅនៃការមិនទាន់បានអនុវត្តនូវ នីតិវិធីដោះលែងជនជាប់ចោទឲ្យនៅក្រៅឃុំ ឲ្យបានពេញលេញ ដោយសារតែការអនុវត្តការឃុំខ្លួនជនជាប់ចោទបណ្តោះអាសន្នរង់ចាំសវនាការ ក្នុងរយៈពេលដ៏យូរហួសហេតុ ដែលបានបណ្តាលឲ្យមានផលវិបាកជាច្រើន ដល់ជីវិតរបស់ជនទាំងនោះ ក្រុមគ្រួសារ និងសហគមន៍របស់ពួកគេ។ សម្រាប់គោលបំណងនៃរបាយការណ៍នេះ អង្គការ លីកាដូ នឹងលើកឡើងពីវិធានការនៃការឃុំខ្លួនបណ្តោះអាសន្នរង់ចាំសវនាការ ដែលជាការឃុំខ្លួនជនជាប់ចោទ ដែលមិនទាន់ត្រូវបានតុលាការ ជំនុំជម្រះនៅឡើយ (ឃុំខ្លួនមុនសវនាការ)។
ផលប៉ះពាល់ នៃការឃុំខ្លួនបណ្តោះអាសន្នរង់ចាំសវនាការ (ដោយមិនលើសពី ២២ខែ មុនពេលសវនាការ) មិនអាចត្រូវបានលើកឡើងឲ្យខុសពីការពិតនោះទេ។ ការឃុំខ្លួនបណ្តាលឲ្យបន្សល់នូវស្លាកស្នាមអាក្រក់ ក៏ដូចជាបាត់បង់នូវប្រភពចំនូល និងការបែកបាក់ក្រុមគ្រួសារ នៅក្នុងសង្គមមួយ ដែលមនុស្សជាច្រើនកំពុងរស់នៅក្នុងស្ថានភាពក្រីក្រ និងពឹងផ្អែកទៅលើចំណងគ្រួសារ។ នៅក្នុងករណីមួយចំនួន នៅពេលដែលទោសត្រូវបានសម្រេចដោយតុលាការ ជនជាប់ចោទ គឺត្រូវបានតុលាការឃុំខ្លួនរយៈពេលយូរជាងរយៈពេលទោសនៃបទល្មើស ដែលជនទាំងនោះបានប្រព្រឹត្តទៅទៀត។ នៅក្នុងករណីផ្សេងទៀត អ្នកជាប់ពន្ធនាគារ ត្រូវបានតុលាការរកឃើញថាគ្មានទោស ប៉ុន្តែអ្នកទាំងនោះ ត្រូវបានតុលាការឃុំខ្លួនដោយមិនត្រឹមត្រូវ ក្នុងរយៈពេលមួយដ៏យូររួចទៅហើយ។
- ឯកសារទាក់ទង
